Juryrapport: Leespluim van de maand november 2012

Een eigen veilig plekje, of het nu een huis, een hol, een hut of een nest is, daar heeft iedereen behoefte aan. Zowel mensen als dieren. Mol heeft zo’n plekje, een knus, warm, droog holletje. Aap ook, boven in een boom, met het mooiste uitzicht van de wereld. Maar het blijft een krakkemikkig bouwsel waar de regen vrij toegang heeft.

Vandaar dat Aap gaat schuilen bij Mol. Daar wordt hij hartelijk ontvangen, maar even schuilen is geen oplossing. Mol bedenkt dat Aap een echte hut nodig heeft. Aap wil meteen beginnen, maar Mol is meer bedachtzaam. Het resultaat is een goede samenwerking: het denkwerk van Mol en het zware sjouwen van Aap.

Stap voor stap beleeft de lezer mee hoe het bouwproces verloopt. Hoe ze de materialen boven in de boom krijgen, hoe Aap de uitgeputte Mol naar zijn holletje draagt, hoe ze timmeren, schroeven en schilderen. Hoe ten slotte de hut klaar is en hoe Aap zijn teleurstelling niet kan verbergen, want…hij mist zijn uitzicht! Ja, dat is iets waaraan Mol niet gedacht heeft. Aap is geen Mol. Maar ook dat probleem lossen ze op. Ze zagen een muur los, duwen hem naar buiten en zie: een prachtig uitzicht én een balkon. Samen kunnen ze nu tevreden genieten van een gezellig zitje en het mooiste uitzicht van de wereld.

Als Aap dan Mol bedankt voor zijn geweldige hulp antwoordt deze met: ‘Ach, daar zijn vrienden voor.’ Beter had hij het verhaal niet kunnen karakteriseren, want naast het gegeven dat we tot in detail het ontwerpen en bouwen van een hut kunnen volgen, zijn het vooral hulpvaardigheid, samenwerking en vriendschap waarop de nadruk valt.

Een heerlijk verhaal om voor te lezen en tegelijk te genieten van de levendige en direct aansprekende tekeningen. De kleine, bebrilde Mol en de wat slungelige Aap roepen direct sympathie op. Tekst en illustraties in één hand, een ideale combinatie. En wellicht inspireert het verhaal om zelf een hut te gaan bouwen.