Het gat wordt al snel dieper en dieper. Misschien graven ze in een verkeerde richting? Bas en Daan besluiten ieder een andere kant op te gaan. Dat biedt meer kans. Maar ze vinden nog steeds niet iets heel bijzonders. Dan maar recht naar beneden. In de tussentijd ziet de lezer dat Bas en Daan om de schatten heen graven en zo volkomen opgaan in het graven dat ze niet letten op de aanwijzingen die hond ze geeft. Je zou willen roepen ‘Nee Bas en Daan nog even rechtdoor en je bent er!’ Je krijgt bijna jeuk van hun stugge doorzettingsvermogen, je wilt dat ze de schat vinden. 

Een fascinerend verhaal waarbij de lezer bijna letterlijk de grond ingetrokken wordt. Aanvankelijk is het gat klein en vult de tekening alleen de onderkant van de pagina. Het gat wordt dieper, de poes en de appelboom verdwijnen uit beeld. We volgen Bas en Daan op hun tocht door de aarde, raken het contact met de buitenwereld kwijt en zijn getuige van hun verkeerde keuzes. Een mooi samenspel van tekst en illustraties. En hoewel het gegeven helder en (on)praktisch lijkt, biedt het einde ruimte voor tal van speculaties. Misschien hebben Bas en Daan toch iets heel bijzonders gevonden?

Koop dit boek Juryrapport