Neushoorns eten geen pannenkoeken

Geef het maar toe, u hebt als uw kleuter met het zoveelste verhaal kwam aanzetten, net als u met iets, uiteraard heel belangrijks, bezig was, dat ook wel eens afgedaan met een nietszeggende of irrelevante opmerking. Maar zo erg als de ouders van Maartje het maken...

 

De Leespluim van de maand augustus 2012 gaat naar het boek Neushoorns eten geen pannenkoeken van Anna Kemp met illustraties van Sara Ogilvie, vertaald door L.M. Niskos, uitgeverij Lemniscaat.
Hier volgt het juryrapport van Leespluimjuryvoorzitter Herman Kakebeeke.
 
Juryrapport: Leespluim van de maand augustus 2012
 
Geef het maar toe, u hebt als uw kleuter met het zoveelste verhaal kwam aanzetten, net als u met iets, uiteraard heel belangrijks, bezig was, dat ook wel eens afgedaan met een nietszeggende of irrelevante opmerking. Maar zo erg als de ouders van Maartje het maken... Al meteen met de eerste zin wordt de toon van het verhaal gezet door de indringende vraag: ‘Heb jij ook wel eens het gevoel dat je ouders geen woord horen van wat je zegt?’ Maartje kan erover meepraten want zelfs toen ze haar moeder vertelde dat een enorme paarse neushoorn de keuken was binnengelopen en een pannenkoek had gegeten, werd er niet naar haar geluisterd. Ook haar vader bleek niet aanspreekbaar. Intussen kuiert de neushoorn rustig in het huis rond, maakt zelfs gebruik van de wc en kan het prima vinden met Maartje. Het lukt haar niet haar ouders te vertellen wat er aan de hand is. Ze beseft dat haar vader en moeder mijlenver weg voor haar zijn en dat ook de familie van de neushoorn mijlenver weg is. Verdrietig vinden ze troost bij elkaar: een ontroerende illustratie laat Maartje zien in de armen van de neushoorn. Maartjes ouders leven intussen in de veronderstelling dat hun dochtertje fantaseert en ze besluiten haar mee te nemen naar de dierentuin om haar een echte neushoorn te laten zien. Maar dan, in de dierentuin, een bord met levensgrote letters: ‘Vermist, grote paarse neushoorn, houdt van pannenkoeken.’ Ineens wordt alles duidelijk en nu zien ze bij thuiskomst ook een grote paarse neushoorn op de bank zitten, met een grote stapel pannenkoeken. Gelukkig weet Maartje haar ouders ervan te overtuigen dat de neushoorn niet terugmoet naar de dierentuin maar naar zijn familie, naar Mijlenver Weg. En Maartjes ouders kunnen maar niet genoeg krijgen van de verhalen over de neushoorn. ‘Ze luisterden en ze bleven luisteren.’
Tekst en illustraties vertellen een warm verhaal waarvan de aanvankelijk wat verdrietige ondertoon het gelukkig moet afleggen tegen de vriendschap en troost die Maartje en de neushoorn bij elkaar vinden. Waarin de ouders ten slotte de waarde gaan beseffen van het luisteren naar verhalen, ja, er niet genoeg van kunnen krijgen. Het einde is dan ook veelbelovend: Maartje ziet het volgende verhaal al opdoemen. Een verhaal waarin ook weer fantasie en werkelijkheid kunstig met elkaar verweven zijn.
 
Boekgegevens
Titel: Neushoorns eten geen pannenkoeken
Tekst: Anna Kemp
Illustraties: Sara Ogilvie                         
ISBN: 978 90 4770 3952
Uitgeverij: Lemniscaat, € 12,95            
Prentenboek: vanaf 4 jaar
Thema’s: eten, familie, aandacht, neushoorn, dierentuin