Toen de auto stopte kon hij eruit glippen. Hij zag meteen dat hij niet op de goeie plek was. Hier was geen zee maar heel veel gebouwen en auto’s, lawaai en muziek en heel veel mensen. Tijs liep en liep maar er kwam geen zee, er bleven maar straten met huizen komen. Omdat Tijs inmiddels heel moe was liep hij een kerk binnen. Nieuwsgierig als hij was ging hij kijken wat er achter de klapperende deur zat, vond een trap, klom naar boven en kwam op de toren. Maar ook vanaf de toren kon Tijs de zee niet vinden. 

De eenhoorn, die niet wou geloven dat niemand hem kende, was al eerder de toren opgeklommen. Hij zat op de spits en zag een boze Tijs. Tot verbazing van de eenhoorn kon Tijs hem zien en horen. Tijs had zelfs een eenhoorn voor zijn verjaardag gevraagd en was heel blij dat die nu zomaar bleek te bestaan en bij hem wilde horen. Samen gingen ze op zoek naar de zee, naar het huis van Tijs. Niemand lette op hen, niemand zag hen, ze bestonden niet.

Ze liepen en liepen, het werd al donker en Tijs kreeg honger en had het koud. In een park gingen ze onder een boom liggen. Tijs wilde naar zijn mama en begon te huilen. De eenhoorn probeerde hem te troosten maar Tijs bleef huilen en praten over het oude huis aan de zee en het nieuwe huis met het bos achter de tuin. In zijn nieuwe grote kamer was plek genoeg voor een eenhoorn.

Toen vroeg een grote agent of Tijs misschien Tijs heette. Hij tilde Tijs op en liep naar een politieauto. Tijs lette goed op of de eenhoorn wel mee kwam. Ze reden de stad uit en kwamen bij het nieuwe huis. Mama stond al voor het hek en stak haar armen uit. Niemand was boos en Tijs viel na het bad en tandenpoetsen met Beer en de eenhoorn in een diepe slaap.

Een prachtig verhaal dat zo sterk is dat het ook zonder tekeningen zijn zeggingskracht overbrengt. Een verhaal dat vragen oproept als bestaat iets als je het niet kan zien, maar wel kunt tekenen. En de tekeningen vullen het verhaal aan en vertellen natuurlijk ook een verhaal. We zien Chagall-achtige schilderingen van de eenhoorn die voortdurend van kleur en grootte verandert en al op zoek lijkt naar Tijs. Een prachtig kerkinterieur, impressies van een stad  waar niemand let op een jongetje met een beer en een eenhoorn, Tijs die opgesloten in zijn wanhoop en verdriet in het park zit,  de eenhoorn die zijn bestaansrecht blijft bewijzen.  Een verhaal en illustraties met veel lagen dat jonge kinderen echt zal raken en waar ze lang over door kunnen praten, denken en tekenen.

Boekgegevens

Koop dit boek Juryrapport